Γιορτάζουμε την 17η Ιουλίου την ημέρα μνήμης της Αγίας Μαρίνας.
Η Αγία Μαρίνα, (γνωστή και ως Αγία Μαργαρίτα της Αντιόχειας στην Καθολική Εκκλησία) ήταν Μικρασιάτισσα Χριστιανή αγία και μάρτυρας, που έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα στην Αντιόχεια Πισιδίας της Μικράς Ασίας.
Συχνά συγχέεται με την Αγία Πελαγία (καθώς «Μαρίνα» είναι το λατινικό αντίστοιχο του ελληνικού ονόματος «Πελαγία»), η οποία ήταν γνωστή ως Μαργαρίτα. Όμως στην πραγματικότητα η Αγία Μαρίνα δεν ταυτίζεται με την Αγία Πελαγία καθώς η πρώτη προερχόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και η δεύτερη από την Αντιόχεια της Συρίας.
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ’ αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας Θησείου.
Ο περικαλλής Ιερός Ναός εθεμελιώθη το έτος 1924 και απεπερατώθη το έτος 1927-σχεδια Αχχιλέα Γεωργιάδη. Αι εντός αυτού αξιοθαύμαστοι αγιογραφίαι, έργον των μεγάλων αγιογράφων Γκρεκού και αδελφών Σούτσου, προσδίδουν μίαν ιδιαιτέραν μεγαλοπρέπειαν και επνέουν συγκίνησιν και θαυμασμόν εις τους ευσεβείς προσκυνητάς. Η δε γλυπτική τέχνη του τέμπλου είναι αξιοθαύμαστος εις όψιν και μεγάλης αξίας. (Φωτό)
Η αρχαία και πρώτη Εκκλησία της αγίας Μαρίνης Αθηνών. Κατά τους ιστορικούς φέρεται χρησιμοποιηθείσα ως λατρευτικός χώρος της προχριστιανικής εποχής. Από τον Μεσαίωνα και εντεύθεν εχρησιμοποιήθη ως Ναός Χριστιανικός μέχρι του έτους 1927. Εις τον χώρον αυτόν λέγεται ότι ευρέθη και η αρχαία Ιερά εικών της Αγίας Μαρίνης. Οι αρχαιολόγοι προσδίδουν ιδιαιτέραν σημασίαν εις τον παλαιόν αυτόν Ναΐσκον όστις είναι κτισμένος εντός βράχου.
Σήμερα ο παλαιός ναΐσκος χρησιμοποιείται ως Βαπτιστήριο.
Με την ευκαιρία αυτή ας σημειωθεί ότι ο νεότερος ναός της Αγίας Μαρίνης είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής με ένα μεγάλο κεντρικό τρούλο και τέσσερις μικρότερους στα γωνιακά διαμερίσματα. Αρχικά ( 3-4-1921 ) είχε σχεδιαστεί από τον Ερνέστο Τσίλλερ ( 1837-1923), αλλά τελικά οικοδομήθηκε με βάση σχέδια του αρχιτέκτονα Αχιλλέα Γεωργιάδη (1922) και ολοκληρώθηκε το 1927. Τα εγκαίνια έγιναν από τον τότε βοηθό Επίσκοπο Σταυρουπόλεως και αργότερα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Θεόκλητο, στις 20 Οκτωβρίου 1926. Εορτάζει στις 17 Ιουλίου. Τόσο ο παλαιός ναός όσο και ομώνυμος νεότερος, έχουν χαρακτηρισθεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία (ΦΕΚ 83/3Β/14-4-1986
το ως ανω κείμενο υπάρχει στο site www.romiosini.or.gr
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά
