Στις 13 Ιουνίου 2023 η έναρξη του 16ου Διαδημοτικού Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου στον Ταύρο
Tην Τρίτη, 13 Ιουνίου 2023, στις 20.30, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206) στον Ταύρο, με ελεύθερη είσοδο, ξεκινά το 16ο Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου για το Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου. Η έναρξη γίνεται με το έργο των Μ.Ρέππα και Θ.Παπαθανασίου «Τα μωρά τα φέρνει ο Πελαργός», από το θεατρικό εργαστήρι Δήμου Νίκαιας-Ρέντη.
Το θεατρικό εργαστήρι του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Παναγιώτη Ναρλή, συμμετέχει με δύο θεατρικές παραγωγές, «Το ζαφείρι του Κασμίρ», του Γ.Καλατζόπουλου και «Μία χώρα, δύο αιώνες μετά» του Α.Φλουράκη.
Οι παραστάσεις του Διαδημοτικού Φεστιβάλ στον Ταύρο θα ολοκληρωθούν στις 24 Ιουνίου, ενώ στο Μοσχάτο το Φεστιβάλ θα παρουσιαστεί στο Πολιτιστικό Κέντρο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος», τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Το πρόγραμμα των παραστάσεων στον Ταύρο έχει ως εξής:
13/6/23: Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Νίκαιας Ρέντη, «Τα μωρά τα φέρνει ο Πελαργός» (Μ.Ρέππας-Θ.Παπαθανασίου)
14/6/23: Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Νίκαιας Ρέντη, «Τα μάτια τέσσερα» (Γ. Τσίρος)
15/6/23: Θεατρική ομάδα Δήμου Διονύσου, «Happy Birthday»
17 & 18/6/23: Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, «Το ζαφείρι του Κασμίρ» (Γ.Καλατζόπουλος)
21/6/23: Ομάδα θεάτρου Δήμου Αγ. Παρασκευής, «Η δίαιτα του αστροναύτη» (Ε. Ακρίτα)
22/6/23: Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Αγίου Δημητρίου, «Η Όπερα της πεντάρας» (Μπ. Μπρεχτ)
23 & 24/6/23: Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, «Μία χώρα, δύο αιώνες μετά» (Α.Φλουράκης)
Ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου, Ανδρέας Ευθυμίου, δήλωσε: «Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που συμμετέχουμε και φιλοξενούμε ένα Φεστιβάλ θεάτρου που περιλαμβάνει τις θεατρικές ομάδες της Αυτοδιοίκησης και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους συμπολίτες μας. Το θεατρικό εργαστήρι του Πνευματικού μας Κέντρου για άλλη μία χρονιά είναι πανέτοιμο να μας καταπλήξει με τις παραστάσεις του! Θέλω να δώσω συγχαρητήρια σε όσους συνεργάσθηκαν για τη διεξαγωγή του Φεστιβάλ, τους αιρετούς, το Πνευματικό Κέντρο, την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου μας, τους συμμετέχοντες στη θεατρική ομάδα, τους υπαλλήλους και τους εθελοντές μας, γιατί για να πετύχει μία διοργάνωση έχουν εργασθεί και συνεργασθεί αρμονικά πολλά άτομα και υπηρεσίες. Σας προσκαλώ όλους να θαυμάσετε τις παραστάσεις της ομάδας του Δήμου μας αλλά και των άλλων Δήμων και να χαρίσουμε το πιο θερμό χειροκρότημα».
Είσοδος Ελεύθερη-Κρατήσεις θέσεων στο mcf.gr και στα ταμεία του Ιδρύματος
ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΤΑΥΡΟΥ
Το ζαφείρι του Κασμίρ
Ο Κωνσταντίνος αγαπάει τη Ζωή και περνάει υπέροχα μαζί της. Αλλά και η Ζωή είναι πολύ ευτυχισμένη με τον Κωνσταντίνο και όλα θα ήταν μια χαρά, αν δεν υπήρχε το Ζαφείρι του Κασμίρ.
Ο Πέτρος είναι ο καλύτερος φίλος του Κωνσταντίνου και της Ζωής, οι οποίοι είναι επίσης πολύ δεμένοι μαζί του. Οι τρεις φίλοι χαίρονται το σήμερα, ζουν την κάθε τους στιγμή με χιούμορ και ανεμελιά και τίποτα δεν θα σκίαζε τις σχέσεις τους, αν δεν υπήρχε το Ζαφείρι του Κασμίρ.
Ο Αλέξανδρος είναι τρελά ερωτευμένος με τον Πέτρο, που κι αυτός δεν κάνει βήμα χωρίς τον Αλέξανδρο, θα αποτελούσαν δηλαδή το ιδανικό ομόφυλο ζευγάρι, αν δεν υπήρχε το Ζαφείρι του Κασμίρ.
Ο Κώστας, ο παππούς του Κωνσταντίνου, αγαπάει όλο τον κόσμο κι ας μην είναι όπως ακριβώς τον ονειρεύτηκε. Βλέπετε, ο παππούς του Κωνσταντίνου είναι ο μόνος που ΞΕΡΕΙ τι είναι το Ζαφείρι του Κασμίρ…
Μία χώρα, δύο αιώνες μετά
Ποιος σχεδίασε την Ελληνική σημαία; Γιατί κρυβόταν ο Κάλβος; Ποιοι είναι οι ήρωες του 1821 και ποιοι του 2021; Γιατί δεν ζωγράφισε τη «Σφαγή της Χίου» Έλληνας ζωγράφος; Τι έκαναν οι Έλληνες για να μην πάρουν τα παιδιά τους στο παιδομάζωμα; Εκτός από την Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ, υπήρχαν άλλες επαναστάτριες; Τι γλώσσες μιλούσαν οι Έλληνες τότε και τι τώρα; Τι έχει γίνει τα τελευταία διακόσια χρόνια σε αυτή τη χώρα;
To «Μία Χώρα Δύο Αιώνες Μετά» διαπραγματεύεται με χιούμορ το πώς οι σημερινοί Έλληνες διαχειρίζονται τη νεότερη ιστορία τους, αλλά και για το πώς τη δημιουργούν. Προσπαθεί να καταλάβει τι έχει παγιωθεί για να διαμορφώσει τις συνειδήσεις του μέλλοντος. Εδώ η αφορμή μοιάζει να μετατίθεται από την κρίση της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα στη γιορτή των 200 ετών από τον αγώνα της ανεξαρτησίας.
